20 mei 2007

* week 29: wippen, deel 3

Er stonden nu nog twee lesonderdelen op het programma: de wip en de tunnel.

Op het moment dat juf Aeltsje zei dat we nu eerst wippen gingen, vatte Aike dat iets anders op dan juf bedoeld had...

...want hij begon meteen Asha te bestijgen!

Zelf stond ik daar natuurlijk meteen met m'n neus bovenop, want op dit gebied heb ik nog geen enkele ervaring en ik wil het allemaal graag leren...

Ik ging dichtbij genoeg staan zodat me geen enkel detail zou ontgaan...

...maar m'n vrouwtje vond deze voorstelling blijkbaar te heftig voor mijn nog onbedorven oogjes, want ze draaide me om en zorgde dat ik de rest van die live-show niet heb kunnen zien.

Maar - dankjewel baasje - gelukkig hebben we de foto's nog!

Marissa deed nog wel een vergeefse poging om Aike van het wippen af te houden...

...maar het joch was door het dolle heen en bleef Asha maar berijden...

Dat gaf de toeschouwers een keur aan gevoelens, zoals:

machteloosheid...


...gêne...


...ontzetting en verbijstering.



Juf heeft toen maar even uitgelegd dat ze met die wip een heuse wipwap bedoelde en dat het de bedoeling was dat we daar overheen zouden wandelen.


Dat klinkt allemaal een stuk spannender dan het in werkelijkheid is hoor; wat er eigenlijk gebeurt is dat je met een snoepje over een plank gelokt wordt.

Tja, die plank wiebelt inderdaad een beetje, maar het is allesbehalve eng en het stelt allemaal weinig voor.

Juf legt uit dat het de bedoeling is om aan het eind van de plank, in de groene zône (de target) te gaan liggen. Maar ze deed het niet even voor en dus vertikte ik het ook.

Aike vond deze wip beduidend minder interessant dan de wip die hij eerst zelf in gedachten had...

...maar had ook geen enkele moeite met het lopen over een wiebelig plankje.

Toen we die wipwapperij eindelijk achter de rug hadden, mochten we naar De Tunnel !




Het is een lange, beetje donkere tunnel en het is de bedoeling dat als het vrouwtje 'door' roept, we dan door de tunnel gaan lopen.

Om er, aan het eind (waar het licht schijnt), weer uit te komen.

Leuk om te doen, en er was niemand in de klas die dat moeilijk of eng vond.




Zelf ga ik meestal drie of vier keer achterelkaar door die tunnel en ik vind het hartstikke leuk om te doen.


Aike vond het ook erg leuk...
...hij kwam zeer enthousiast de tunnel uitstuiven..

...en pakte meteen z'n oude hobby weer op...

Al met al was het een bijzondere schooldag waarop ik weliswaar weinig van de examenstof heb gebakken maar waarop ik wel hele ándere leuke dingen heb gedaan en (met dank aan Aike) heb geleerd. Volgende week is er geen les, maar over twee weken zijn Aike en ik weer van de partij en ik weet nú al dat het dan wederom een bijzondere dag zal gaan worden.
Ik houd jullie op de hoogte!

Tot de volgende keer !

- Ayla -