* week 29: wippen, deel 2

Toen kon de les dan eindelijk beginnen. Zoals ik al zei: ik was zelf allesbehalve gemotiveerd om m'n best te doen, want een beetje om een pylon heenwandelen of achter een weggesmeten riem aanhobbelen is aan mij momenteel echt niet besteed.




Ook aan de blik van Aike kun je wel zien dat hij voor vandaag nog lang niet uitgepuberd was...

...en ik geef toe dat mijn eigen gezicht ook niet bepaald op serieus stond.

M'n vrouwtje riep me wel, maar ik luisterde niet. Hoe vervaarlijk ze ook met de riem stond te zwaaien: ik had zin om te ravotten en niet om de brave hond uit te hangen...

...en dus ging ik lekker m'n eigen gang.

Uiteindelijk - want je moet ook 'es wat voor een ander doen, nietwaar? - hebben alle hondjes braaf een rondje om een pylon gelopen.


Alle hondjes? Ja, alle hondjes, dus ook Aike...

...en Asha...

...en - uiteindelijk - zelfs ik!

Ik dreef m'n vrouwtje met m'n ongehoorzaamheid soms zó tot wanhoop, dat haar haren er recht overeind van gingen staan:

Daarna kwamen de oefeningen zit & blijf & af & wacht aan de beurt.

Er waren hondjes die keurig bleven zitten en wachten...


...en tot mijn verrassing deed Aike dat echt hartstikke goed.

Hij luisterde érg goed naar Marissa en deed eigenlijk alle oefeningen vrijwel perfect. Vandaag was Aike zonder twijfel de beste van de klas en deed het daarmee ineens een stuk beter dan hij het tot dusver in de dinsdagavondgroep had gedaan. Klasse, jochie!

Er was echter ook een hondje in de klas die geen enkele oefening foutloos deed...

Zelfs juf Aeltsje draaide dit hondje uiteindelijk de rug toe.

Ik durf best te bekennen dat ik dat zelf was; ik deed echt alles verkeerd wat ik maar verkeerd kón doen.

Aan de houding van m'n vrouwtje kun je haar vertwijfeling en wanhoop wel aflezen...
(maar ík had ondertussen de grootste lol!)

Aike smeedde intussen heel andere plannen, maar daarover later meer.




Je kunt hier echt goed zien dat Aike nog stoute dingen van plan is...












deel 3