* week 34: examen

Vandaag ging ik examen doen!

En hier ging het vandaag allemaal om:

(zwaar gefotoshopt, maar dat terzijde)

maar als aanhanger van de Olympische Gedachte zeg ik altijd:
meedoen is belangrijker dan winnen.

Vanochtend om kwart over vijf maakte m'n baasje me al wakker; hij wilde me nog even goed op het examen voorbereiden. De mafkees.
Maar ik was natuurlijk nog hartstikke slaperig!

Hij stak een heel verhaal af dat ik vandaag goed m'n best moest doen en vertelde me nog even welke examenonderdelen ik straks allemaal moet gaan afleggen.

In de snel opklimmende zon keek ik 'm aan met een mengeling van verbazing, onbegrip en ongeloof...

...maar hij moest en zou het hele programma nog even met me doornemen.
Ik bleef dus maar geduldig wachten totdat de speech voorbij zou zijn...

Als een echte motivatie-goeroe vertelde m'n baasje me dat ik een héle knappe hond was en dat ik het examen op m'n gemak zou kunnen halen.
Áls ik m'n best maar een beetje zou doen...

Nou, dat was ik ook zeker van plan en toen die afspraak eenmaal gemaakt was hebben we een hele leuke ochtendwandeling gemaakt.

Het zonnetje kwam al snel tevoorschijn en de temperatuur liep evensnel omhoog.

Toen we bij een lekker volle sloot kwamen, wilde ik graag even het water in.

Baasje vond het prima, en nadat ik de watertemperatuur even met m'n neus had opgemeten...

...heb ik daar even héérlijk lopen badderen!

Daar werd ik zowel drijfnat als mooi schoon van...

...en ik dacht me zo dan ook op m'n mooist op het examen te kunnen presenteren.

Ik heb ook nog fijn met een grote stok gespeeld en me ondertussen lekker in het zonnetje laten opdrogen.

Toen ik eindelijk redelijk mooi opgedroogd was, werd het tijd om naar huis te gaan.

Daar wachtte ik tot m'n vrouwtje bij ons kwam, want ook met haar zou ik nog even een wandeling gaan maken.

Die wandeling liep een beetje uit de hand.
Het was heel gezellig hoor, daar niet van, maar ik deed onderweg nog enkele modderplassen aan en toen zag m'n witte vacht er ineens een stuk minder aantrekkelijk uit...

Zelf had ik daar natuurlijk de grootste lol om...

...want het maakt mij niet uit of ik m'n examen in een witte of zwarte vacht moet doen.

Toegegeven: ik zag er allesbehalve fris (maar wél blij!) uit toen we op weg naar het examen gingen.

Onderweg hebben we Aike & co uiteraard weer opgepikt, want Aike's examen was onmiddellijk na dat van mij.
Bij school aangekomen moesten we nog eventjes wachten, want Asha was op dat moment examen aan het doen. (Inderdaad: het barst in de klas van honden van wie de naam met de letter A begint. Maar dat terzijde.)

We hebben geduldig staan wachten tot we aan de beurt waren.
Aike blafte wel erg veel; hij was een tikkeltje ongeduldig, denk ik.

Zelf zag ik het examen in alle rust en met veel vertrouwen tegemoet.

En toen was het ineens zover: m'n vrouwtje en ik moesten naar het examenterrein en ik mocht laten zien wat ik geleerd had.

M'n vriendje Aike moest dus even alleen achterblijven en dat vond 'ie maar niks want hij blafte nog veel harder!

Het examen ging uiteraard (*ahum*) van een leien dakje: voor die paar kunstjes draai ik m'n pootje echt niet om.
Ik liep waar ik lopen moest, bleef zitten en liggen waar dat gewenst was, kwam op verzoek (of bevel) vrolijk opdraven en deed alles wat van me verwacht werd.

Hoewel... alles? Nee... niet alles. Want toen m'n vrouwtje zich achter een schutting verstopte, kon ik het niet opbrengen om haar daar te lang alleen te laten, dus op dat onderdeel heb ik minimaal gescoord. Maar voor de rest was het een eitje en ik kreeg maar liefst 84 punten voor de moeite.

M'n vrouwtje was tróts joh!

M'n baasje was ook erg trots en ging helemaal uit z'n dak en juf Aeltsje was ook zeer onder de indruk van m'n examenresultaten.
En ik was natuurlijk ook best wel blij dat m'n inzet werd gewaardeerd en met een diploma (m'n tweede!) werd beloond.

Daarna was Aike aan de beurt, en aan de gezichten van Marissa en Aike op de terugweg na het examen kun je al zien dat ook zij het goed hebben gedaan!

Marissa was dan ook hartstikke trots op de prestaties van Aike:
hij was met 70 punten geslaagd!

Aike zelf was iets minder tevreden; 'ik kan eigenlijk wel beter' fluisterde hij me toe.

Nou, dat zal misschien best, maar ik vond het toch maar even geweldig knap dat m'n vriendje nu ook z'n tweede diploma heeft gehaald!

We kregen allemaal een lekker stukje Rodi-worst als beloning...

...en Aike had, als verrassing, een cadeautje voor me meegebracht.
Omdat ik geslaagd was.
Wat gewéldig lief hè??
Ach, 't is echt een gouden gozer, dat heerlijke joch.
Binnenkort gaan we trouwens lekker samen zwemmen, maar dat komt nog wel, nu gaan we eerst nagenieten van onze zeer succesvolle examens.

Tenslotte werden we weer in de auto gezet en
- gediplomeerd en wel -
terug naar huis gereden.

Het was dus een fantastische en zeer succesvolle dag.

Ik bedank hierbij iedereen die aan dit succes heeft bijgedragen en met name juf Aeltsje van Hondenschool Cosmo, want zij heeft het bijwonen van de lessen voor mij iedere keer tot een geweldig leuke ervaring weten te maken.

Nu heb ik eerst lekker vakantie.

Tot de volgend keer!

- Ayla -
( dubbel gediplomeerde hond)