* week 35: Ursula Andress

Zondagmiddag, 8 juni, namen m'n baasje en vrouwtje me mee naar een enorme waterplas.

Ik overzag het tafereel en vond dat het er prachtig uitzag, daar.

Eerst maar even lekker pootjebaden...

...en meteen daarna ben ik lekker gaan zwemmen!

Dat maakte me uiteraard drijfnat en dus overlegde ik even met m'n baasje hoe hij dacht mij weer droog te krijgen.
Want ik zag 'm nou niet bepaald met een handdoek of föhn sjouwen...

Uitschudden en rondrennen was het advies dat hij me meegaf.
Dus ik schudde...

...en schudde...

...en rende rond tot het meeste water uit m'n vacht verdwenen was.

Daarna ben ik lekker in het zonnetje gaan staan om me verder wat te laten opdrogen:

En toen ik bijna opgedroogd was, rende ik het natuurlijk het water weer in!
Lekker badderen en spelen met andere hondjes.

In de verte zag ik opeens een familielid aankomen...

Het was Calvi, de dochter van vader Efendi-Prinz Von Sutumer Grund en moeder Tessa van Hiemrod; geboren in de kennel Oet Grunnen.
En die Van Hiemrodjes zijn in mijn eigen stamboom terug te vinden
want mijn opa (de vader van mijn moeder Charu Chinmayi of Skah Dakota)
is Nado Dakota van Hiemrod!

Calvi (maar ik mag 'Kalbie' zeggen) is een hele lieve meid
en we hebben samen heerlijk gespeeld.

Haar vacht nam wel héél veel water op...

...dus ik heb haar het 'droogschudden' maar even gedemonstreerd:

Even later werd ik plotseling bestormd door een soort koe,
en eerlijk gezegd kneep ik 'm wel een beetje:

M'n baasje lette helemaal niet op,
hij knuffelde ondertussen een ander lief hondje:

Ik besloot daarom maar 'es wat aandacht van 'm op te eisen:

...wat niet meeviel want hij werd nogal afgeleid
(Door dat in het water dansende hondje, neem ik aan. Toch? Of eh...?)

Maar uiteraard kreeg ik 'm uiteindelijk wel zover dat 'ie weer alleen met mij bezig was.
Ik besloot om hém 'es wat te leren: het gooien van een stok.

Ik heb 'm deze middag geleerd hoe leuk het is om met een stok te gooien;
en hij mocht er van mij mee doorgaan zolang ik de stok bij hem terugbracht.

Blijkbaar heeft m'n baasje flink wat in de mouwen, want hij gooide die stok zó verschrikkelijk ver het water in, dat ik me het leplazarus heb moeten zwemmen om zijn speeltje weer bij 'm terug te brengen.

Hoewel ik vrijwel uitgeput weer voet aan wal zette...

...rees ik op uit de golven met een charme...

...die het massaal toegestroomde publiek nog het meest deed denken aan de qua charme vergelijkbare opkomst uit zee van Ursula Andress
in de film Dr. No
(de allereerste James Bond-film).

Gracieus bracht ik het houtwerk dan ook aan land...

... en bracht het helemaal terug naar m'n geduldig wachtende baasje.

Ik heb de stok voor z'n voeten neergelegd en keek verwachtingsvol omhoog...

Maar m'n baasje was alweer met andere dingen bezig,
dus toen heb ik m'n vrouwtje maar 'es lief aangekeken...

...en jawel hoor, de lieverd wilde best even met me spelen...

...maar ze bleek niet in staat om zo'n stok verder dan een paar meter het water in te gooien...

Nou ja, helemaal niet erg. Ik had ook al wel genoeg gezwommen eigenlijk
en ik begon inmiddels ook een klein beetje moe te worden...

Ik heb nog even lekker een beetje rondgewandeld, ach kijk zelf maar:

Toen ik een beetje behoorlijk opgedroogd was, hebben we het strand verlaten.

We hebben daarna nog even gezellig op een terrasje in het zonnetje gezeten.
(En ik heb de slagroom van de appelpunt van m'n baasje weggelebberd!)

Daarna was het tijd om naar huis te gaan.
Het was een hartstikke leuke middag en hier wil ik beslist nog 'es vaker naartoe!

Een keer samen met Aike en Tim lijkt me ook heel gezellig.
Maar die zijn al een tijdje onbereikbaar, want @Home heeft het weer 'es gepresteerd om de beloofde internet en -telefoonverbinding niet op tijd te leveren, dus dat hele gezin zit al een hele poos zonder telefoon en zonder internet...
Schandalig hè?

Tot de volgende keer!

- Ayla -